Głos Czarnego Luda

<!** Image 1 align=left alt="Image 20286" >
No i znowu robimy za Czarnego Luda. Zresztą nie od dziś. Na Białorusi od dawna fachmani od propagandy ustawiają nas w narożniku i tłuką, ile wlezie - zresztą, co tu dużo gadać, sami dostarczamy im amunicji. No bo czy ludzie Łukaszenki mogą dostać lepszy prezent niż nasz były ambasador, Mariusz Maszkiewicz, wśród demonstrantów? Tyle że ta gęba Czarnego Luda w dłuższej perspektywie może zaprocentować.
Tak jak na Ukrainie, gdzie wyraźnie zmienił się stosunek do Polaków. A choć nawet najzagorzalsi entuzjaści zmian pojęli już, że Mińsk to nie Kijów - Łukaszenka pewnie wygrałby dzisiaj i najuczciwsze wybory - to coś drgnęło, a skala zajść
i brutalność aresztowań zaczną zmieniać ich odbiór. I na Białorusi, i na świecie. Bo to jest zawsze droga w jedną stronę. Do tego Białoruś ma wreszcie ciekawą alternatywę dla Łukaszenki. Aleksander Milinkiewicz ze swoim programem pracy organicznej, a nie walenia głowami w tarcze specnazowców, robi świetne wrażenie.
Nie ma też co mydlić sobie oczu co do polskiego zaangażowania - wystarczy posłuchać ognistych wypowiedzi naszych byłych dyplomatów. Reakcja Białorusinów też jest przewidywalna - i co do wczorajszych wyroków, i hucpy z polskim konsulem na granicy. Można tylko zastanawiać się nad reakcjami naszego MSZ i tym, czy nie spóźniliśmy się, przede wszystkim w sprawie Maszkiewicza.
A sankcje... Mamy tu swoje doświadczenia i wiemy, że trzeba być ostrożnym - szczególnie jeśli sankcje mają nie tylko personalny, ale i ogólny charakter. Bo monopol informacyjny na Białorusi dalej ma w łapie Łukaszenka. A to ważne. Do dziś są przecież w Polsce ludzie przekonani, że cała operacja
z sankcjami wobec PRL w latach 80. była tylko po to, żeby zły Ronald Reagan mógł pozabijać nam kurczaki.