Minął tydzień: I co z tym Sajfutdinowem?

Być może chodzi o zrobienie komuś na złość. Tak samemu zawodnikowi, jak i naszemu klubowi, w którym, delikatnie mówiąc, częstochowianie mają napięte stosunki. Poza tym może być tak, że reszta Polski kibicuje działaczom spod Jasnej Góry, by wprowadzili w tej sprawie jak najwięcej zamieszania. A nie rozumiem całej sytuacji z tego powodu, że nie widzę związku między rozliczeniem Włókniarza ze swoim byłym żużlowcem, a zmianą przez niego barw klubowych. Zwłaszcza że dogadując się w sprawie spłaty zaległości częstochowianie obiecali Rosjaninowi, że wyrażą zgodę na jego wypożyczenie za symboliczną złotówkę. A może w ogóle chodzi o coś innego? Podobno raty zaległości nie są spłacane w terminie. Może więc w tej chwili częstochowianie piętrzą trudności, żeby „zmęczyć materiał” i - w efekcie - uszczknąć coś jeszcze z zaległej kwoty? Piorun ich tam wie. Najważniejsze, że toruńscy działacze uspokajają, iż nie ma zagrożenia, że Sajfutdinowa w Unibaksie w tym sezonie zabraknie. Dla kibiców ten fakt jest najważniejszy.
* * *
Koszykarze Polskiego Cukru SIDEn-u kontynuują swoją znakomitą passę. Męczyli się w Bydgoszczy z bardzo przeciętną Astorią, ale mnie takie zwycięstwa, wyrwane w końcówce meczów, cieszą podwójnie. Bo hartują zawodników i dają im pewności siebie. To już któreś takie spotkanie w tym sezonie. W kolejnym, w którym znowu w końcówce wynik będzie oscylował w okolicach remisu, nie powinny im drżeć ręce. Zupełnie inaczej było w poprzednich latach. Wtedy był strach - o rany, znowu przegramy we frajerski sposób. Teraz jest inaczej - spokojnie, wygramy, jak zawsze. Trzeba tylko „grać swoje”, a będzie dobrze. Na razie wszystko idzie zgodnie z planem, więc ani kibice, ani działacze nie mają na co narzekać. Byle tylko zdrowie dopisywało.
* * *
Polskie siatkarki poległy. I to jak! 0:3 z Belgijkami wykluczyło nas z gry w mistrzostwach świata. Żal było patrzeć na niemoc dawnych naszych „Złotek”. Koncepcja powrotu do składu sprzed lat się nie powiodła. A to oznacza dłuższy kryzys. Niestety, kolejny wśród gier zespołowych w naszym kraju. Chwilę radości dały nam piłkarki ręczne, ale co dalej? Siatkarki już odpadły, za chwilę ruszają mistrzostwa Europy piłkarzy ręcznych, po których trudno sobie obiecywać jakichś oszałamiających sukcesów, na mundialu nasi piłkarze nie zagrają, o koszykarkach i koszykarzach lepiej nie pisać... Zostają jeszcze siatkarze, którzy mistrzostwa świata rozegrają w Polsce. Niby to handicap, ale przecież siatkarki też grały u siebie i przerżnęły z kretesem...
* * *
Tymczasem serwis „footyheadlines.com” ujawnił, jak będą wyglądały nowe, wyjazdowe koszulki reprezentacji polskich piłkarzy. Generalnie będą czerwone, z białym, pionowym pasem pośrodku. Jeśli u siebie kolory się „odwrócą” (czyli biała koszulka z czerwonym pasem) jako żywo nasi piłkarze przypominać będą kolarzy. Zwłaszcza z czasów świetności Wyścigu Pokoju. Co może być jakimś symbolem, bo nasi futboliści prezentują obecnie futbol tak archaiczny, jak z tamtych lat. Choć optymiści mogą stwierdzić, że może w tych koszulkach wrócimy do podobnych sukcesów kadry... Wprawdzie nie szata zdobi człowieka i ważniejsze jest to, jakie kto ma umiejętności, niż jak wygląda, ale jednak miło byłoby popatrzeć chociaż na gustownie ubranych polskich sportowców, skoro nie można liczyć na ich dobrą grę. A z tym w ostatnich latach, moim zdaniem, mamy spory problem. Pomijam już skandaliczny okres, w którym nasi zawodnicy grali z nazwiskami napisanymi na plecach małą literą. Nigdy nie zrozumiem tej głupiej maniery, zapoczątkowanej zresztą w różnych artystycznych kręgach, by świadomie robić błąd ortograficzny w nazwiskach. Ale wracając do ubioru - mam wrażenie, że odstajemy w nim od np. Niemców czy Francuzów mniej więcej tak samo, jak i w czysto piłkarskich umiejętnościach.