Mówił głośno to, co myślał

Przedstawiciele Kancelarii Prezydenta RP wręczą dziś Antoniemu Szymkowskiemu z Torunia Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

Wnioskodawcą nadania orderu jest Komitet Społeczny „Solidarni – Toruń Pamięta”. Minister Ewa Ziomecka z kancelarii Prezydenta RP wręczy go w Zakładzie Pielęgnacyjno-Opiekuńczym w Toruniu

Już od Października

Antoni Szymkowski jest absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1956 roku był jednym z liderów protestujących studentów toruńskich. Po uzyskaniu dyplomu, jako absolwent rozpoczął pracę na macierzystym wydziale. Z powodu przekonań w 1965 roku został przez ówczesnego rektora UMK usunięty z pracy na uczelni. Początkowo pracował w Muzeum Etnograficznym, a następnie aż do emerytury w Technikum Budowlanym w Toruniu, gdzie uczył rysunku i elementów historii sztuki.

<!** reklama>W szkole przekazywał młodzieży wiedzę o zbrodni katyńskiej i o innych wydarzeniach historycznych, o których milczały ówczesne podręczniki. Prowadził też wykłady ze sztuki sakralnej w Seminarium Misyjnym w Kazimierzy Wielkiej koło Konina.

Antoni Szymkowski był aktywnym działaczem duszpasterstwa akademickiego w Toruniu, uczestnikiem wielu pieszych pielgrzymek na Jasną Górę. W sierpniu 1980 roku współtworzył NSZZ „Solidarność”. W lipcu 1981 roku wybrany do Zarządu Regionu Toruńskiego NSZZ „Solidarność”. Został internowany w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku i osadzony w Potulicach, a następnie w Strzebielinku.

W Strzebielinku wykonał kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, nazwaną obrazem Matki Boskiej Strzebielińskiej, a także ołtarz do procesji Bożego Ciała, która odbyła się na spacerniku więziennym 10 czerwca 1982 roku. W ramach obozowego samokształcenia wygłaszał prelekcje z zakresu religii, historii sztuki i socjologii.

Świetny mówca

Z internowania został zwolniony 24 lipca 1982 roku. Aktywnie działał w podziemiu, propagował też w Toruniu zasady ruchu non-violence.

- Z czasów opozycyjnych ludzie zapamiętali Antoniego Szymkowskiego jako świetnego mówcę - mówi Stanisław Śmigiel, legenda toruńskiej opozycji w PRL-u. - Jego przemówienia były znakomite. Wygłaszał je w różnych miejscach. Poza tym to bardzo pobożny człowiek. Gdy ktoś w jego towarzystwie wymieniał papieża Jana Pawła II czy kardynała Stefana Wyszyńskiego, to zdejmował kapelusz na znak szacunku dla nich.