Nareszcie! Rozpoczyna się remont toruńskiej Poczty Głównej

Muzeum Piśmiennictwa i Drukarstwa w podtoruńskim Grębocinie wzbogaciło się o rzadką prasę drukarską. Na maszynie tego samego typu Józef Piłsudski drukował "Robotrnika"

W jakim stanie jest fasada Poczty Głównej, chyba każdy przechodzący przez zachodnią część toruńskiego Rynku Staromiejskiego, widział. Niektórzy mogli się o tym przekonać, specjalnie w spękane mury się nie wpatrując. Zdarzało się, że na rynek spadały cegły. Na szczęście nikomu krzywdy nie zrobiły, jeśli oczywiście nie liczyć zszarganych nerwów.

O tym problemie pisaliśmy w ubiegłym roku. Wtedy również dowiedzieliśmy się, że Poczta Polska przygotowuje się do remontu wiekowego budynku, a prace najprawdopodobniej rozpoczną się w roku 2023. Wspaniale, chociaż "prawdopodobnie" jakoś tak nie pozwalało rozwinąć skrzydeł entuzjazmu. Tymczasem w środę do codziennych hałasów rynkowych dołączył łoskot składanych rusztowań.

- Rozpoczęto prace naprawcze przy elewacji frontowej (wschodniej) budynku głównego. Zakres prac przewiduje oczyszczanie muru z wtórnej patyny i zanieczyszczeń, wzmocnienie cegieł i zapraw, uzupełnienie lica ceglanego, spoin i ubytków oraz dezynfekcję zgodnie z opracowanym programem prac konserwatorskich - wylicza Malwina Jeżewska, rzeczniczka prezydenta Michała Zaleskiego.

Jak zaś informuje biuro prasowe Poczty Polskiej, zgodnie z przewidywaniami prace powinny się zakończyć w grudniu tego roku. Tu warto również dodać, że przez ten czas widoku charakterystycznej czerwonej fasady nie będziemy pozbawieni.

- Wykonawca wnioskował do Biura Toruńskiego Centrum Miasta o ustawienie rusztowania i zobowiązaliśmy go do wykonania odwzorowania elewacji na siatce na czas robót, bo zgodnie z zarządzeniem prezydenta za ustawienie rusztowania nie pobiera się opłaty pod warunkiem, że siatka przedstawia odwzorowanie elewacji remontowanego obiektu zabytkowego - mówi Aleksandra Iżycka, dyrektor BTCM. - Podobnie rzecz się miała z remontowaną niegdyś elewacją Dworu Artusa.

To, co widać od strony Rynku Staromiejskiego czy Piekar, to tylko część kompleksu rozbudowywanego przez kilka dziesięcioleci. Między dwoma budynkami dostępnymi dla klientów, znajduje się również kilka obiektów, których ludzie z zewnątrz nie mają nawet okazji zobaczyć. W ubiegłym roku naszemu fotoreporterowi udało się na nie rzucić okiem z drona, podczas prac związanych z dokumentacją obiektu.

Główny gmach poczty pochodzi z 1881 roku, jednak to nie od niego rozpoczyna się pocztowa historia tego miejsca. Placówka pocztowa znajdowała się po zachodniej stronie Rynku Staromiejskiego już w pierwszej połowie XIX wieku. Decyzja o jego rozbudowie zapadła na początku lat 70. tamtego stulecia, podczas prac, które ruszyły wiosną 1872 roku, znaleziono pozostałości piwnic domów zniszczonych podczas oblężenia szwedzkiego w 1703 roku.

Efekt tej rozbudowy najwyraźniej nie był satysfakcjonujący, osiem lat później zapadła decyzja o budowie nowego gmachu. Stary budynek został zatem zburzony. Jak informowała toruńska prasa, biura pocztowe zostały wtedy przeniesione do budynku przy Piekarach, sąsiadującego z domem pana Maciejewskiego. Mistrz ślusarski Maciejewski mieszkał na rogu Piekar i Panny Marii.
Nowy gmach zaprojektowany prze profesora Johannesa Otzena został otwarty jesienią 1881 roku. Rok później zburzono wspomniany budynek przy Piekarach, rozpoczęły się również przygotowania do rozbudowy poczty. Miały one dotyczyć zarówno gmachu głównego, jak i jego zaplecza.

Dekadę później władze pocztowe kupiły stojący przy Rynku Staromiejskim i graniczący z pocztą od południa hotel Sanssouci, który w 1812 roku gościł Napoleona. Został zburzony, w jego miejscu stanęła połączona w jedną całość z gmachem głównym część z wieżyczką telegraficzną. Poczta kupiła również kolejny dom przy Piekarach. Rozbudowa zakończyła się w 1895 roku.

Z pocztowych murów można czytać jak z książki, tylko trzeba umieć to robić. Kopalnią informacji na ich temat jest Bohdan Orłowski znany nam przede wszystkim jako twórca strony oToruniu.net. Pan Bohdan poznał mury poczty, ponieważ jako pracownik toruńskich PKZ-ów zajmował się ich renowacją w ostatniej dekadzie ubiegłego i pierwszej dekadzie obecnego wieku. Od niego dowiedzieliśmy się m.in., że do budowy głównego gmachu użyto doskonałych cegieł używanych również do budowy fortów. Budynki przy Piekarach zostały natomiast wzniesione z budulca gorszej jakości. Cegły miały różną barwę, więc aby fasadę ujednolicić, budowlańcy pomalowali ją czerwoną farbą, a następnie położyli fugi między cegłami.

Polecamy nasze grupy i strony na Facebooku:

• Bieżące wypadki i utrudnienia w Kujawsko-Pomorskiem
• Gdzie dobrze zjeść w Toruniu i okolicach?
• Toruń Retro!
• Sport w Toruniu