Prokurator wszechwładny, czyli tak trzymać panie Jurecki

Jako góral nizinny od lat jestem fanem „Tygodnika Podhalańskiego” i dziennikarskich osiągnięć jego wydawcy, Jerzego Jureckiego. Nie tylko ze względów sentymentalnych. Silna, niezależna prasa lokalna potrzebna jest demokracji jak tlen, a „TP” zasługi w tej branży ma rozliczne. O Jureckim pisałem zresztą przed kilku laty, przy okazji tego, jak w przebraniu chewbakki - włochatego kumpla Hana Solo z „Gwiezdnych wojen” i w ramach dziennikarskiej prowokacji demaskował korupcję jednego z urzędników z Czarnego Dunajca.
O Jerzym Jureckim pisaliśmy w 2012 roku

Tym razem historia przydarzyła mu się inna, ale też kosmiczna. Otóż latem ktoś zawiesił tęczową flagę na wielkim krzyżu na szczycie Giewontu, co „TP” udokumentował zdjęciem na swych łamach. Ktoś dopatrzył się w tej akcji obrazy uczuć religijnych i zakopiańska prokuratura - jakby miała za mało prawdziwych, a nie wydumanych przestępstw do wyśledzenia - sprawą się zajęła. W efekcie kilka tygodni temu do redakcji „TP” wpłynęło pismo prokuratury żądającej wydania zdjęcia „w oryginalnej wielkości i rozdzielczości”. Łaskawie śledczy zgodzili się na to, żeby ów dowód przesłać na CD albo w postaci załącznika do maila.

A żeby było jeszcze zabawniej - jak poinformował red. Jurecki w okolicznościowym felietonie - w swym piśmie prokuratura... zwolniła redakcję z tajemnicy zawodowej. Felieton Jerzego Jureckiego

Proszę, prokurator zwalnia z tajemnicy dziennikarskiej! Dobrze, że nie z tajemnicy spowiedzi. Tygodnik oczywiście odmówił i złożył zażalenie na postanowienie prokuratury do sądu, który teraz będzie zajmował się problemem szukania przez prokuraturę zdjęcia, które publikowane było w sieci setki, jeśli nie tysiące razy.

To, że prokurator zwalnia z tajemnicy dziennikarskiej, samo w sobie dobrze pokazuje, w jakim kraju żyjemy i jak działa prokuratura pod światłym przywództwem Zbigniewa Ziobry.

Otóż, owszem, można zwolnić dziennikarza z tajemnicy dziennikarskiej, ale decyduje o tym nie prokuratura, ale sąd. Tak to reguluje Kodeks postępowania karnego, w art. 180, par. 2. Warto rzucić też okiem na następny - 3. paragraf tego artykułu zawierający jeszcze jeden bezpiecznik: przepis jasno precyzuje, że zwolnienie dziennikarza z tajemnicy

„nie może dotyczyć danych umożliwiających identyfikację autora materiału prasowego, listu do redakcji lub innego materiału o tym charakterze, jak również identyfikację osób udzielających informacji opublikowanych lub przekazanych do opublikowania, jeżeli osoby te zastrzegły nieujawnianie powyższych danych.”

Oczywiście są wyjątki. Dziennikarz nie może się powoływać na tajemnicę dziennikarską, gdy informacja dotyczy kilku konkretnych rodzajów najcięższych przestępstw, takich jak: ludobójstwo, zabójstwo, szpiegostwo, gwałt, porwanie, zamach na jednostkę sił zbrojnych RP.

Być może kiedyś resort Ziobry zechce uzupełnić tę listę najohydniejszych czynów o zbrodnię wywieszenia flagi w paski, ale na razie jeszcze ta dobra zmiana nie nastąpiła.

PS. W piątek rano ukazała się informacja, że śledczy z zakopiańskiej prokuratury nie dopatrzyli się znamion czynu zabronionego w przypadku wywieszenia na krzyżu na Giewoncie banneru prezydenta Dudy oraz tęczowej flagi LGBT. Pokrzywdzeni złożyli jednak zażalenia. Jak podaje onet.pl, trzecia sprawa - wywieszenia banneru Strajku Kobiet jest jeszcze w toku sprawdzania.