Rewolucja bez rewolucji

<!** Image 1 align=left alt="Image 9316" >Ludwika Dorna jakby kto na sto koni wsadził. Docina, śmieszy, tumani, przestrasza. Tumani i przestrasza głównie policjantów. Nowy szef MSWiA zapowiedział już, że wyrzuci z policji wszystkich byłych esbeków, czyli ok. 11 procent kadry oficerskiej. Z pozostałych zaś wielu ma zostać odciętych od biurek i rzuconych na uliczny front walki o porządek. Na Polaków takie hasła powinny podziałać, bo SB nikomu dobrze się nie kojarzy, a apele o więcej patroli na ulicach są stałym elementem spotkań władzy z mieszkańcami. Obietnice lasu policjantów na ulicach są też żelaznym punktem programu wszystkich liczących się w Polsce ugrupowań politycznych (pamiętają państwo jeszcze billboardy sprzed czterech lat, z Millerem i jego bezpieczną wnusią?). A więc Dorn szybko obiecał i już następnego dnia powołał nowego generała od policji. Ten zaś na pierwszej konferencji prasowej i niemal w pierwszych słowach uspokoił funkcjonariuszy, że... żadnej kolejnej reformy w policji nie będzie. Wychodzi na to, że albo pan generał nie słuchał pana ministra, albo też jego kompetencje sięgają czarodzieja z krainy Oz. Jak bowiem można wypchnąć na ulicę o połowę więcej funkcjonariuszy i zarazem uczynić to w sposób, który nie zasługuje na miano reformy? Zobaczymy, gdy szydło wyjdzie z worka i wtedy też przekonamy się, czy aby zamieszanie, które przy okazji musi powstać, raczej nie zaszkodzi bezpieczeństwu. Zobaczymy też, jak przebiegnie pożegnanie z byłymi esbekami i jak to pasować będzie do Prawa i Sprawiedliwości, które partia Dorna wyhaftowała na sztandarze. Przecież nie mówimy teraz o jakichś oprawcach, którym przez 15 lat udało się ukrywać stare zbrodnie. Mówimy o ludziach, którzy w 1990 r. z powodzeniem przeszli weryfikację i z których wielu zdążyło się później zasłużyć dla nowego państwa. Co teraz z nimi począć? Do wora i do jeziora?