Toruńska inwazja mocy

<!** Image 1 align=left alt="Image 12077" >Statystyka pokazuje, że Radio Maryja rozbrzmiewa obecnie
w domach jedynie dwóch procent Polaków. Jest to dziesięć razy mniej niż wynosi słuchalność najpopularniejszej stacji w Polsce - RMF FM. Na jubileusze „eremefki”, bywało, przyjeżdżała do Krakowa setka tysięcy ludzi. Na wczorajszych obchodach 14-lecia radia ojca Rydzka pojawiło się około 10 tysięcy,
a więc, można powiedzieć, wprost proporcjonalnie mniej. Ciekaw jednak jestem, ile osób byłoby w stanie zgromadzić RMF, gdyby jego jubileusz nie wiązał się z koncertem megagwiazdy, laserami
i innymi komercyjnymi bajerami. Obawiam się, że zjawiłaby się jakaś smętna garstka. Prawdziwa siła Radia Maryja nie tkwi w liczbie słuchaczy, lecz w wierności. A wierności nie można kupić. Donald Tusk przeprosił niedawno jedną z pań za określenie „moherowe berety”, które przylgnęło do radiomaryjnej rodziny. Innych przepraszać za to raczej nie musi, bo społeczność Radia Maryja z moherowego beretu uczyniła swój znak. Moherowy beret nie jest więc tym, czym kiedyś był beret z antenką - symbolem wąskich horyzontów głowy, na której tkwi. Moherowy beret oznacza spójny i ugruntowany światopogląd, zbudowany na czytelnym systemie wartości. Można go nie popierać, ale lepiej nim nie pogardzać. Po wrześniowych wyborach szybciutko zdali sobie z tego sprawę parlamentarzyści i potem nowy rząd. Toruńska radiostacja stała się miejscem regularnych pielgrzymek limuzyn z Warszawy, a szef radia wyrasta na szarą eminencję polskiej polityki. Moim zdaniem, jest to logiczne i pragmatyczne. Dobrze mieć za soba wodza armii może niedużej, ale dobrze wyszkolonej, ideowej i bitnej. Zwłaszcza w kraju, w którym nadal żywa jest tradycja pospolitego ruszenia - wojska licznego, lecz swarliwego, nieskorego do wyrzeczeń i poświęceń.