Toruńska Poczta Głowna zostanie wyremontowana! Kiedy rozpoczną się prace?

Co począć z kompleksem toruńskiej Poczty Głównej, który składa się z kilku zabytkowych budynków ulokowanych między Rynkiem Staromiejskim i ulicą Piekary? Pocztowcy zastanawiają się nad tym od lat. Kilka razy przymierzali się do sprzedaży swoich nieruchomości, planowali ograniczyć się tylko do kilku pomieszczeń, które nadal by służyły poczcie. Podobno pojawił się nawet inwestor zainteresowany przekształceniem reszty w hotel, jednak nic z tego nie wyszło.

Lata mijały, koncepcje się zmieniały, podobnie jak kondycja pocztowych budynków. Nasi Czytelnicy wiele razy sygnalizowali, że poczta, delikatnie mówiąc, się sypie. Właściciele najwyraźniej również są tego świadomi, na głównym gmachu zaczęło bowiem pojawiać się coraz więcej zabezpieczeń. Czy są one zwiastunami zbliżającego się remontu? Owszem.

- Zakończono już prace mające na celu zabezpieczenie i usunięcie luźnych ceramicznych elementów architektonicznych elewacji budynku - mówi Daniel Witkowski, rzecznik Poczty Polskiej. - Aktualnie jesteśmy w trakcie przygotowywania niezbędnej dokumentacji do przeprowadzenia remontu. Prace budowlane rozpoczną się najprawdopodobniej w nadchodzącym roku.

Bardzo mocno trzymamy za słowo. Może przy okazji uda się odbudować wieżyczkę telegraficzną, która przez ponad pół wieku była dominującym elementem i ozdobą budynku? Kiedy zniknęła? Dyskusja o tym toczy się od lat. Jedni mówią, że została rozebrana podczas okupacji, inni że zaraz po wojnie. Dylemat rozstrzygnęła Anna Zglińska, która znalazła odpowiedź w toruńskim Archiwum Państwowym. Wieżyczkę zdemontowano w 1943 roku. Oficjalnie - ze względu na zły stan techniczny, co jednak nie zostało w zasadzie w żaden sposób udokumentowane. Tak czy inaczej, w archiwum znajdują się plany, zaś bliźniacza wieżyczka zdobi do dziś budynek poczty w Kłajpedzie.

To co widać od strony Rynku Staromiejskiego czy Piekar, to tylko część kompleksu rozbudowywanego przez kilka dziesięcioleci. Między dwoma budynkami dostępnymi dla klientów, znajduje się również kilka obiektów, których ludzie z zewnątrz nie mają nawet okazji zobaczyć. Naszemu fotoreporterowi udało się na nie rzucić okiem z drona, podczas prac związanych z dokumentacją obiektu.
Główny gmach poczty pochodzi z 1881 roku, jednak to nie od niego rozpoczyna się pocztowa historia tego miejsca. Placówka pocztowa znajdowała się po zachodniej stronie Rynku Staromiejskiego już w pierwszej połowie XIX wieku. Decyzja o jego rozbudowie zapadła na początku lat 70. tamtego stulecia, podczas prac które ruszyły wiosną 1872 roku znaleziono pozostałości piwnic domów zniszczonych podczas oblężenia szwedzkiego w 1703 roku. O tym odkryciu kilka razy wspominaliśmy.
Efekt tej rozbudowy najwyraźniej nie był satysfakcjonujący, osiem lat później zapadła decyzja o budowie nowego gmachu. Stary budynek został zatem zburzony. Jak informowała toruńska prasa, biura pocztowe zostały wtedy przeniesione do budynku przy Piekarach, sąsiadującego z domem pana Maciejewskiego. Mistrz ślusarski Maciejewski mieszkał na rogu Piekar i Panny Marii.
Nowy gmach zaprojektowany prze profesora Johannesa Otzena został otwarty jesienią 1881 roku. Rok później zburzono wspomniany budynek przy Piekarach, rozpoczęły się również przygotowania do rozbudowy poczty. Miały one dotyczyć zarówno gmachu głównego, jak i jego zaplecza.

Dekadę później władze pocztowe kupiły stojący przy Rynku Staromiejskim i graniczący z pocztą od południa hotel Sanssouci, który w 1812 roku gościł Napoleona. Został zburzony, w jego miejscu stanęła połączona w jedną całość z gmachem głównym część z wieżyczką telegraficzną. Poczta kupiła również kolejny dom przy Piekarach. Rozbudowa zakończyła się w 1895 roku.

Z pocztowych murów można czytać jak z książki, tylko trzeba umieć to robić. Kopalnią informacji na ich temat jest Bohdan Orłowski znany nam przede wszystkim jako twórca strony oToruniu.net. Pan Bohdan poznał mury poczty, ponieważ jako pracownik toruńskich PKZ-ów zajmował się ich renowacją w ostatniej dekadzie ubiegłego i pierwszej dekadzie obecnego wieku. Od niego dowiedzieliśmy się m.in., że do budowy głównego gmachu użyto doskonałych cegieł używanych również do budowy fortów. Budynki przy Piekarach zostały natomiast wzniesione z budulca gorszej jakości. Cegły miały różną barwę, więc aby fasadę ujednolicić, budowlańcy pomalowali ją czerwoną farbą, a następnie położyli fugi między cegłami.