Fabryka pierników na toruńskiej starówce

<!** Image 3 align=none alt="Image 212530" sub="Budynki dawnej fabryki pierników przy ulicy Strumykowej [Fot.: Jacek Smarz]
Piernikowy oddział toruńskiego Muzeum Okręgowego przy ulicy Strumykowej powinien być gotowy w drugiej połowie przyszłego roku. O ile naturalne uda się rozstrzygnąć ogłoszony właśnie przetarg.

Kamienice na toruńskiej starówce na ogół nie pachną zbyt miło. Jedna z nich powinna jednak niebawem się z tego niezbyt wonnego towarzystwa wyłamać, a konkretnie wrócić do korzeni. Dosłownie, ponieważ chodzi o budynki dawnej fabryki pierników Gustawa Weesego przy ulicy Strumykowej 4. Ma tu powstać poświęcony piernikom oddział Muzeum Okręgowego w Toruniu. Przeprowadzi się tu i znacznie rozbuduje piernikowa ekspozycja, która dziś mieści się w podziemiach Domu Mikołaja Kopernika.

- Wystawa obejmie kilka działów: dzieje rzemiosła piernikarskiego w Toruniu, piernikarnie, toruński przemysł piernikarski - tłumaczy Aleksandra Iżycka, rzeczniczka prezydenta Torunia. - Planowana ekspozycja w zaadaptowanym na muzeum budynku dawnej fabryki pozwoli na szerszą, gruntowniejszą, pełniejszą, ciekawszą prezentację dziejów toruńskiego handlu, rzemiosła i przemysłu piernikarskiego na tle historii miasta.

Warto tu zwrócić uwagę na to, że toruńskie muzeum posiada imponującą kolekcję związanych z piernikarstwem eksponatów. Będzie mogło się nimi pochwalić, o ile uda się rozstrzygnąć ogłoszony właśnie przetarg, dzięki któremu puste obecnie budynki zostaną zamienione w muzeum. Zadanie, które ma pochłonąć kilka milionów złotych, doczekało się częściowego wsparcia ze skarbca Unii Europejskiej. Magistraccy urzędnicy czekają na oferty do 10 czerwca. Zgodnie z zapisanymi w ogłoszeniu wytycznymi na wykonanie wszystkich robót ewentualny zwycięzca postępowania będzie miał 406 dni.

Z tym budzeniem dawnych zapachów przy ulicy Strumykowej może być pewien problem, a to dlatego, że korzenne wonie, jakimi te mury nasiąkły, z pewnością już wywietrzały. Rodzina toruńskich potentatów piernikowych swoje słodkości wypiekała od XVIII wieku, jednak na początku XX stulecia firma przeniosła się do nowej siedziby na Mokrem. W centrum nadal posiadała swój sklep, który zresztą bardzo często reklamowała.

„Weese. Nazwisko to jest związane z Toruniem od setek lat. Znakomite toruńskie pierniki zawdzięczają swoją sławę temu oto nazwisku. Kupując toruńskie pierniki, wyraźnie należy żądać Weesego! Każdy pierwszorzędny skład prowadzi wyroby Weesego. Własny skład detaliczny ul. Królowej Jadwigi 20”. Tak oto firma króla pierników polecała się na łamach „Słowa Pomorskiego” 2 grudnia 1928 roku. Walczyła o rynek z silną konkurencją, między innymi fabryką Jana Ruchniewicza piekącą swoje słodkości w rejonie obecnego skrzyżowania ulic Kościuszki i Wojska Polskiego. W styczniu 1939 roku Gustaw Weese się poddał i sprzedał za pół miliona złotych założone w 1763 roku rodzinne przedsiębiorstwo spółdzielni „Społem”. Nabywcy naturalnie cieszyli się nabytkiem tylko przez kilka miesięcy.

W**izytówka z herbem miasta**

• O sławie fabryki przy ul. Strumykowej może świadczyć informacja z grudnia 1875 r. podana przez „Gazetę Toruńską”. Wynika z niej, że pierniki Weesego były zamawiane m.in. w Afryce.
• W 1924 roku władze Torunia zezwoliły Weesemu na ozdabianie swoich wyrobów herbem miasta.