Im szybciej, tym bezpieczniej

<!** Image 1 align=left alt="Image 9191" >Czy liczba zabitych może cieszyć? Czasami tak. Jak się okazuje, 31.10. i 1.11. w wypadkach na polskich drogach zginęło 28 ludzi. Rok wcześniej życie straciło 37 osób. A bywało jeszcze gorzej, w Zaduszki roku 2001 w ostatnią podróż wyruszyły 62, a w 1996 roku aż 66 osób. Mało tego, tegoroczny przełom października i listopada to najbezpieczniejsze dwa dni na drogach od 15 lat! Akcja „Znicz” to gigantyczna operacja, w którą angażowane są potężne siły: kilkanaście tysięcy policjantów, setki municypalnych, strażaków, żołnierzy żandarmerii, pracowników Inspekcji Transportu Drogowego.

Każdy, kto choć trochę jeździł w ostatnie dni, widział te radiowozy w każdej z większych miejscowości. „Znicz” to także wielka akcja medialna, telewizyjne serwisy pełne są zdjęć wypadków „ku przestrodze” i policjantów apelujących o rozwagę. Taka mobilizacja musi dawać efekty. Na szczęście jednak na drogach dzieje się lepiej nie tylko za sprawą, takiego jak „Znicz”, pospolitego ruszenia. Brzmi to zgoła fantastycznie, nijak się ma do naszego nawykowego narzekania, ale takie są fakty. W latach 90. bywało, że w wypadkach ginęło prawie 8 tys. ludzi rocznie, ponad 6 tys. to była makabryczna norma. Od czterech lat liczba zabitych utrzymuje się grubo poniżej 6 tysięcy. Powody?

Choćby kilka fal wielkiego prywatnego importu używanych samochodów z Zachodu. Dilerzy lamentowali nad załamaniem rynku, zaprzyjaźnieni z nim „eksperci” straszyli nas wizją nadciągających do Polski „złomów”, ale w praktyce oznaczało to, że przeciętny Kowalski zamieniał swego 15-letniego „malucha”, w którym można się zabić przy „czterdziestce”, na auto choć trochę młodsze, ale o wiele bezpieczniejsze. Swoje robią też modernizacje dróg: obwodnice, ronda, powstające w bólach kawałki autostrad.

Pomyśleć tylko, ilu ludzi dałoby się ocalić, gdyby tylko tempo tych zmian było choć trochę szybsze.