Jestem ze wsi

<!** Image align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/budniewska_lucyna.jpg" >Należę - wraz z rosnącym gronem redakcyjnych koleżanek i kolegów - do tych mieszkańców Torunia, którzy wybrali życie na wsi. I cieszę się, że pieniądze z moich podatków od paru lat trafiają do kasy gminy Wielka Nieszawka, a nie miasta, z kilku zasadniczych powodów. Mieszkając od urodzenia w lewobrzeżnym Toruniu, nie odnosiłam wrażenia, aby płacone przeze mnie podatki przekładały się jakoś szczególnie na inwestycje i poprawę stanu życia w tej dzielnicy. Dość wspomnieć, że ulica Zielona, gdzie mieszkałam w młodości, została skanalizowana później niż moja obecna posesja w Nieszawce. Stan dróg, chodników, oświetlenie ulic jest znacznie lepszy na ulicy Toruńskiej w Nieszawce niż na Nieszawskiej w Toruniu. Podobne obserwacje mają zresztą mieszkańcy innych peryferyjnych dzielnic miasta.

<!** reklama>Na plus mieszkania w gminie przemawia zdecydowanie tempo i sposób załatwiania spraw w urzędzie oraz dobre kontakty międzyludzkie. W mojej wsi regułą jest, że dziecko lub nastolatek spotykając na ulicy nawet obcą dorosłą osobę mówi „dzień dobry”. Na miejscu oprócz sklepów, piekarni, szkoły, przychodni lekarskiej, kościoła są warsztaty samochodowe, lokale gastronomiczne, fryzjer, kosmetyczka, pralnia itp. W pobliżu mamy lasy, tereny spacerowe nad Wisłą, trasy rowerowe i ulubione miejsca wędkarzy. Widać postępy na budowie aquaparku.

Oczywiście, nie można idealizować. Kilka dni temu wandale zniszczyli przystanek w Małej Nieszawce. Są jeszcze ludzie, którzy wywożą śmieci do lasu i palą w piecach dziwnymi substancjami. Dla pracujących lub uczących się dużym minusem są dojazdy i korki przy wjeździe na most. Ale mostu, niestety, wójt nam nie zbuduje.