Młodzi torunianie zaczynają na nowo odkrywać uroki iluzji

Myli się ten, kto sądzi, że sztuka iluzji jest w odwrocie. W Toruniu zajmują się nią obecnie 4 młode osoby. Na ulicach starówki można spotkać też magika z Bydgoszczy i z Woli.
[break]
- W Toruniu łatwiej jest zarobić na ulicy, klimat miasta i duża liczba turystów sprzyjają zarabianiu- wyjaśnia David Olesh. Pod takim pseudonimem artystycznym skrywa się Przemysław Pietraszyński. Chłopak sztuką iluzji zainteresował się pod wpływem programu telewizyjnego.
- Pokazywano tam akurat trik z wykręcaniem ręki o 360 stopni - wspomina. - Spróbowałem i udało się bez problemu.
Zaczął uczyć się kolejnych. Do dziś dużo czasu poświęca ćwiczeniom palców. Ich sprawność jest w tym fachu najważniejsza.
- Kiedyś na lekcji obracałem w ręce monetę, nauczycielka kazała mi ją schować, więc po prostu potarłem ręką o rękę i moneta zniknęła. To chyba zirytowało panią bardziej niż sama moja zabawa - śmieje się chłopak.
Na tym się nie skończyło. Osiemnastolatek z Technikum nr 13 postanowił na swoim hobby zarabiać. Od kilku lat występuje na ulicach Torunia, Warszawy, Gdańska i Sopotu. Pokazuje sztuczki karciane, z monetami czy sznurem. Największe wrażenie niezmiennie robi połykanie igieł i wyciąganie ich z gardła nawleczonych na sznurek. Sekretu sztuczki - jak to rasowy magik - zdradzać nie chce. Czego ma zamiar się jeszcze nauczyć?
- Chciałbym opanować lewitację i znikanie - mówi o tym tak, jakby chodziło o wiązanie butów.
Trik z lewitującym stolikiem udało się z kolei wyćwiczyć Mariuszowi Czajce. Swoją pasję student traktuje bardzo poważnie: jest
jego dodatkowym źródłem dochodu. W ubiegłym roku Mariusz zorganizował nawet Ogólnopolską Galę Sztuki Iluzji w Młodzieżowym Domu Kultury.
- Podobną imprezę mam zamiar zorganizować w przyszłym roku. W tym było to niemożliwe, bo moje życie jest rozdarte między Polskę i Stany Zjednoczone - mówi Mariusz Czajka.
Magik musi bez przerwy poprawiać technikę i poszerzać repertuar, żeby jego występ nie znudził się widowni - to przyznają zgodnie młodzi toruńscy magicy, dlatego dla Mariusza pobyt w Stanach Zjednoczonych to też czas uczenia się od tamtejszych mistrzów nowych sztuczek.

Sztuka iluzji uczy szacunku do bardziej doświadczonych ludzi. Tak David, jak Mariusz udawali się po radę do Adama Banaszkiewicza, czyli najsłynniejszego toruńskiego iluzjonisty, występującego pod pseudonimem Sataniano.
Jak zacząć? Najgorszym sposobem jest, według Davida, szukanie porad w internecie.
- Tam trudno jest znaleźć dobry trik. Porady są nieprecyzyjne, filmiki zresztą też. Środowisko naciska na zamieszczających materiały wyjaśniające iluzje i wiele z nich już znika - mówi David. - Z własnego doświadczenia wiem, że w tę pasję trzeba zainwestować. Najlepiej zacząć od książek i płyt DVD z instruktażem.
Mariusz Czajka radzi z kolei zaczynającym przygodę z tą sztuką, żeby nie zrażali się mimo początkowych niepowodzeń.
- Sztuczkę trzeba powtórzyć nie trzy, czy cztery razy, ale czasem czterdzieści, pięćdziesiąt razy - wyjaśnia.
Damian Oswald z Woli, dziewiętnastoletni adept sztuki iluzji, uważa, że równie ważne jak ćwiczenia palców są:
- Codziennie staję przed lustrem i czaruję sam sobie. Umiejętność odwrócenia uwagi mową i dłońmi może uratować sytuację jeśli trik się nie uda - mówi chłopak, który specjalizuje się w sztuczkach karcianych. Jego ulubiona polega na zamienieniu wszystkich figur karcianych na puste pola.
Co przyciąga młodych ludzi do, zdawałoby się umierającej sztuki? Zgodnie przyznają, że to kwestia reakcji publiczności.
- Dlatego najbardziej lubię występować przed sceptykami - mówi David Olesh. - Tymi, którzy najbardziej nie chcą uwierzyć w to, co zobaczyli. Specjalnie wyszukuję takich podczas występów i na nich skupiam uwagę. Przekonanie nieprzekonanych to największa nagroda dla iluzjonisty.