Nowotwór prostaty - czym jest? Jak go wykryć? Jakie objawy są alarmujące?

Zobacz wideo: Tak wyglądają teraz kontrole zwolnień lekarskich. Oni są na celowniku ZUS

Rak prostaty jest jednym z najczęściej rozpoznawanych nowotworów układu moczowo-płciowego. Co więcej, właśnie z niego bardzo często rozwijają się inne złośliwe nowotwory, a w szczególności mięsaki. Jest to rak dotyczący prostaty, czyli narządu męskiego układu płciowego, który jest usytuowany w miednicy zaraz pod dnem pęcherza moczowego.

Nauka dotąd nie potrafi dokładnie wyjaśnić, co powoduje rozwijanie się raka prostaty. Z zasady główną winą obarcza się czynniki genetyczne, ale także zwykłe starzenie się organizmu. Wynika to z faktu, że rak ten przede wszystkim występuje u mężczyzn w wieku podeszłym. Obciążenie rodzinne bez wątpienia również zwiększa ryzyko tego, że dotknie nas ta choroba.

Wśród zauważalnych objawów można wymienić przede wszystkim wyraźny rozrost prostaty. Należy jednak pamiętać, że wcześniejsze dolegliwości mogą nie być wyraźne, ale już mogą one świadczyć o rodzącym się problemie. Mowa tu m.in. o zwiększonej częstotliwości oddawania moczu, mniejszym strumieniu oddawania moczu, konieczności wstawania w nocy do toalet czy też uczucia, że pęcherz nie jest pusty pomimo zakończenia oddawania moczu. To zaś prowadzi do takich objawów jak krwiomocz, krwinkomocz czy też bóle podbrzusza.

W zaawansowanym stadium rak prostaty powoduje przerzuty do innych narządów, co wiąże się m.in. z bólem kręgosłupa (przerzuty właśnie mogą dotknąć np. kości). Dodatkowo możemy zauważyć nieuzasadnioną i wyraźną utratę masy ciała.

W przypadku jakiegokolwiek podejrzenia choroby powinniśmy udać się lekarza, który dokona odpowiedniego badania palpacyjnego. Pozwala to na ocenę wielkości gruczołu krokowego i kształt. Jeśli po wstępnym badaniu będą ku temu przesłanki, zostaniemy skierowani na bardziej szczegółowe badania. Wśród nich wymienić można pomiar PSA, a także rezonans magnetyczny prostaty. Pomocne jest również USG.

Jak leczy się raka prostaty? Dokładna metoda jest dostosowana do indywidualnej sytuacji pacjenta - tu lekarz uwzględnia ogólny stan zdrowia pacjenta oraz jego wiek. Stosuje się:

• aktywną obserwację,
• leczenie chirurgiczne,
• radioterapię,
• brachyterapię,
• leczenie falą ultradźwiękową (zogniskowaną),
• immunoterapię,
• leczenie hormonalne,
• chemioterapię.