Toruń. Ostatni mieszkańcy Dębowej Góry opowiadają o "Ohio": "Latające noże to wymysły"

Obejrzyj: Tajemnice Twierdzy Toruń i innych miejsc w mieście

Wykwaterowania z osiedla przy ul. Batorego rozpoczęły się w 2017 roku. Na Dębowej Górze mieszkała wtedy ponad setka rodzin, dziś już jest ich jedynie siedem. – W przypadku 6 rodzin zostały wskazane inne lokale, toczą się postępowania związane ze zwolnieniem dotychczas zajmowanych mieszkań – mówi Dorota Benz-Kostrzewska, rzeczniczka prasowa Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej. – W styczniu 2022 r. do rozbiórki zostały zgłoszone 3 opróżnione budynki. Pozostałe 6 zostanie rozebranych po ich opróżnieniu.

Wjeżdżających na Dębową Górę od strony centrum Torunia przez lata witał sklep „Agnieszka”. Dziś pstrokaty budynek jest zamknięty. „Agnieszka”, jak informuje, namalowany na elewacji różowym sprayem napis, przeniosła się 50 metrów dalej. Nowy market jest otynkowany, przy ladzie grzeją się parówki do hot dogów. Choć elewacja i wystrój są nowe, to w sklepie duchy starej Dębowej Góry jakby wciąż żywe.

– Nie będę nic mówić na ten temat – kategorycznie oświadcza sprzedawczyni, gdy chcemy zapytać o sklepowe życie w „Ohio”. – Ciągle drążą. Ile można o tym pisać – rzuca pytanie.

Nowy budynek „Agnieszki” służy głównie celom handlowym. Stary sklep zachował jednak swoje oryginalne przeznaczenie: niespiesznie toczy się za nim przedpołudniowe życie. – Ja stąd nie jestem, ale wyszło słońce, to przyszliśmy tu posiedzieć – mówi jeden z trzech mężczyzn pijących piwo za sklepem. Na blaszanym płocie za nim napis: „Ohio nigdy nie zginie”. – Tylko żadnych zdjęć! – przypomina, gdyby ktoś się zapomniał.

I ten napis z blaszanego płotu nabiera sensu, gdy wchodzimy w głąb Dębowej Góry. Choć na pierwszy rzut oka osiedle jest martwe, to ostatni mieszkańcy czekają nadal na wyprowadzkę do nowych lokali.

– Tu mi się dobrze żyje, spokojnie. Dostanę nowe mieszkanie, ale nie wiem kiedy. Mam czekać – mówi Roman, który mieszka na Dębowej Górze od urodzenia – Niech mi pan powie szczerze, mam rentę 1000 złotych – dam radę sam się utrzymać w bloku? – pyta.

Zza hałd gruzu i śmieci, które dominują w krajobrazie Dębowej Góry trudno jest dostrzec cokolwiek dalej niż na kilkadziesiąt metrów. Wąskie „uliczki” pomiędzy barakami sprawiają wrażenie labiryntu, którego przejście dla przeceniających swoje możliwości może skończyć się brutalnie.

– Kiedyś było niebezpiecznie, były bandziory, ale dużo z nich się zachlało, jak zaczęli pić podpałki i te inne bajery – mówi mężczyzna, prowadzący wózek ze złomem. Na Dębowej Górze mieszkał kilkadziesiąt lat, niedawno przeprowadził się na Kościuszki. Opowiada o konfliktach z milicją, jeszcze przed transformacją: – Obcy, z innej dzielnicy, to mógł tylko tam do torów dojść, inaczej wpie***l, za chęć do życia. Za komuny to suki do wywracali do góry nogami i podpalali. Dzisiaj już nie mają do kogo przyjeżdżać – wzdycha.

– Bardzo dobrze mi się tu mieszkało. Dobrzy ludzie, zawsze zgoda była, to najważniejsze – zaznacza jednak mężczyzna.

To poczucie wspólnoty wciąż wśród mieszkańców Dębowej Góry i ich sąsiadów jest bardzo ważne: „Niech pan nie zapomni dopisać, że to powiedziałam!” – upewnia się Elżbieta, która mieszka naprzeciwko osiedla przy ul. Batorego, kiedy kończymy rozmowę o Dębowej Górze.

– Różne legendy krążą, ale ludzie zawsze trzymali się tu razem. Jak było tak było, rozrabiali, jak to młodzież, ale zawsze była wspólnota – opowiada Elżbieta.

Jak tłumaczy kobieta, na wiele lat wyjechała pracować do Niemiec. Zostawiła wtedy swój dom i zastała go w nienaruszonym stanie. – Każda dzielnica jest niebezpieczna. Tu nigdy nic takiego się nie stało – przekonuje Elżbieta. – Zawsze żyliśmy w zgodzie – mówi z kolei Jarosław, który mieszka po drugiej stronie Batorego od 1,5 roku. – Z niektórymi przebywałem na co dzień, miałem tu dobrych znajomych już wcześniej, 13 lat temu. Ludzie bali się kiedyś tu wjeżdżać, ale od dłuższego czasu jest spokojnie.

Jeden z naszych rozmówców, których spotykamy na Dębowej Górze, z Batorego wyprowadził się 4 dni temu. Mieszkał tu 67 lat, wychował się na „Ohio”. – To, co piszą o „Dębówce” to wymysł dziennikarzy – mówi o złej sławie swojej dzielnicy.

– Wychowałem się tu i wyszedłem na ludzi, nigdy nie miałem nawet styczności z policją. Latające noże i tak dalej to nieprawda. Tu zawsze była wspólnota. Kłótnie są wszędzie, nie tylko tutaj. Gorsze dzielnice są: Bydgoskie czy starówka – zapewnia mężczyzna.

Dziś „Ohio” to głównie ruiny samowolki budowlanej i hałdy śmieci. Trudno w tym krajobrazie doszukać się jakiegokolwiek życia sąsiedzkiego. Choć spotkani rozmówcy z sentymentem wspominają czasy, gdy w „Ohio” mieszkało więcej ludzi, to niektórzy nie ukrywają, że czekają na nowe osiedle. – Jak nowe osiedle powstanie, to będzie lepiej. Już jest kawałek nowej drogi, dalej powstanie jak już będzie osiedle, to jest jakiś komfort dla nas – mówi Jarosław.

Polecamy nasze grupy i strony na Facebooku:

• Bieżące wypadki i utrudnienia w Kujawsko-Pomorskiem
• Gdzie dobrze zjeść w Toruniu i okolicach?
• Toruń Retro!
• Sport w Toruniu

Do 2025 roku na miejscu słynnego „Ohio” ma powstać nowoczesne osiedle Toruńskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego. Plan zakłada budowę 8 budynków 3- i 4-kondygnacyjnych, w których będzie 228 mieszkań. Część lokali będzie dostosowana do potrzeb osób powyżej 65 roku życia. W planach jest także klub seniora.