Wszystko zależy od grabi

<!** Image 1 align=left alt="Image 8464" >„Każde grabie grabią do siebie” - uczy ludowe powiedzonko. Jeśli dać mu wiarę, to lepiej gdyby wojewodą kujawsko-pomorskim został ktoś stąd, a nie desantowiec z Warszawy czy Ustrzyk Dolnych. Dlaczego? Ano dlatego, że jeśli swój zacznie grabić do siebie, to sianko mimo wszystko znajdzie stodołę tu, na miejscu. Dzięki temu wzrośnie tu populacja ludzi zadowolonych i majętnych (minimum o rodzinę i dwór wojewody), zaś po ewentualnej wpadce wymiarowi sprawiedliwości łatwiej będzie wydobyć sianko z wojewodzinej stodoły, by z powrotem przerzucić je do państwowej. Ciekaw jestem, czy za taki wywód zarobiłbym u sofistów złamanego obola. Poważnie zaś mówiąc, też raczej jestem za wojewodą z regionu. Takim, który nie będzie musiał uczyć się specyfiki Kujaw i Pomorza przez pierwszy rok rządów, a przez następne nie będzie go zjadała tęsknota za odległym rodzinnym gniazdkiem. PiS argumentuje, że urzędnik z zewnątrz jest lepszy, bo nie dźwiga bagażu zobowiązań w stosunku do okolic świecznika, na który się wdrapuje. To prawda, ale bynajmniej nie z gatunku prawd wiecznych. Przeciwnie, nowy wojewoda błyskawicznie oplątany zostanie siecią małych i dużych intryg oraz wciągnięty w grę różnych, zwykle sprzecznych interesów. Kiedy nie zna się podtekstów takich podchodów pod władzę, nie wie, kto pod kim dołki kopie i jaką łopatą, wtedy o błąd łatwiej. A przede wszystkim: najważniejszy, jak sądzę, jest format człowieka, którego wsadza się na wysoki stołek - jego zdolności, osobowość, charakter. Te zaś cechy nic już nie mają wspólnego z miejscem urodzenia czy zamieszkania. Od ludowej mądrości zacząłem i tak też zakończę: „Złego i kościół nie naprawi, dobrego i knajpa nie zepsuje”.