Ze stolicy do parowozowni

W wydarzenia marca 1968 roku w Toruniu angażowali się nie tylko studenci. Poparli ich też robotnicy, o czym świadczy relacja uczestnika tamtych wydarzeń.

<!** Image 2 align=right alt="Image 78268" sub="Ryszard Kowalski prezentuje kolportowane w Toruniu ulotki z marca 1968 roku / Fot. Tomasz Bielicki">Wydarzenia marca 1968 roku w Toruniu opisywaliśmy w jednym z ostatnich wydań „Nowości”. Rozpoczęły się 11 marca od plakatów i napisów w akademikach Uniwersytetu Mikołaja Kopernika przy ulicy Mickiewicza. Następnego dnia w jednym z nich odbywały się wybory do uczelnianych władz studenckich. Przybył na nie ówczesny rektor UMK, profesor Witold Łukaszewicz. Głośno i stanowczo odciął się od rezolucji, która miała być wystosowana w imieniu całej społeczności UMK. Studenci przyjęli natomiast plan dotarcia z ulotkami do pracowników największych zakładów - Elany i Merinoteksu. Zapał protestujących jednak wygasał, też za sprawą działań Służby Bezpieczeństwa.

<!** reklama>Okazuje się, że studentom udało się dotrzeć do toruńskich robotników. Opowiada o tym Ryszard Kowalski, dziś prezes TKKF w Toruniu. - Byłem wtedy młodym pracownikiem parowozowni na Kluczykach - mówi Ryszard Kowalski. - Przybył do nas student Uniwersytetu Warszawskiego. Znaliśmy go, bo pracował wcześniej u nas, by zdobyć dodatkowe punkty na studia. Prosił, byśmy przekazywali dalej ulotki. Była cicha akceptacja kierownictwa dla niego. Kierownictwo nie interweniowało i go nie wyprosiło. Robotnicy też popierali studenckie protesty, chociaż niektórzy nie wszystko rozumieli. W ulotkach napisano, że chcemy socjalizmu, ale domagamy się respektowania zapisów z konstytucji, dotyczących wolności. Takie były wtedy realia. Przechowuję te ulotki. Zostały wydane przez ówczesnych studentów Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Warszawskiej.