Jeszcze o małpach

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/oberlan_malgorzata.jpg" >Tyle ciepłych słów, ile padło wczoraj pod adresem radnych Lewicy w sejmiku, nie słyszeli oni przez kilka lat. Nic dziwnego, w końcu są opozycją. A przeciwko sobie mają szeroką koalicję rządzącą: PO, PiS, PSL oraz Kujawsko-Pomorskie Porozumienie Samorządowe (dawna Samoobrona). A tu było o najbardziej merytorycznej opozycji, o szerokiej wiedzy i kulturze politycznej eksmarszałka Waldemara Achramowicza, rzadko spotykanym kolorycie stylu radnego Bogdana Lewandowskiego. Było nawet o tym, że jeśli komuś się wydaje, iż Zarząd Województwa przychodzi spokojny na sesje, to się głęboko myli. „Przychodzi niespokojny, bo wie, że ma wymagającego partnera”.

<!** reklama>Z czyich ust padły te komplementy? Ano z ust zdeklarowanego prawicowca Macieja Eckardta, w mowie wygłaszanej na pożegnanie z fotelem wicemarszałka. Tak, tak! Z ust tego samego polityka, który 22 listopada zeszłego roku na swoim blogu nazwał rajców sejmikowych Lewicy czerwonymi małpami. Zaznaczając, że nie wierzy, by „towarzysze, którzy czerwone legitymacje wypisywali w 1969 roku, mieli coś jeszcze do powiedzenia i zaoferowania w XXI wieku, nawet na lewicy”. Felieton zakończył autor westchnieniem, że w końcu to „nie jego czerwony cyrk i nie jego czerwone małpy”.

Jedynym lewicowcem, który grzecznie nie połknął wczoraj komplementów odwoływanego wicemarszałka, okazał się Stanisław Pawlak. Przypomniał małpy, wypomniał czystkę w WORD-ach i wyraził osobistą satysfakcję z odwołania politycznego przeciwnika. Kończąc, także westchnął, że to w końcu nie jego czarny cyrk, nie jego czarne małpy. Jednym słowem: małpi remis.