Minął tydzień: Nie posłuchały trenera Omanicia

No, nie do końca płci pięknej, bo o tym, że koszykarki Energi nie będą faworytkami w żadnym spotkaniu mówił ich trener Elmedin Omanić. Mężczyzna z krwi i kości. Ale kobieta, jak to kobieta, nie posłuchała faceta i zrobiła po swojemu. I - mówię to w imieniu kibiców - bardzo dobrze! W tym tygodniu torunianki rozbiły rywalki w Brnie i... zaczynam się zastanawiać, co to by było, gdyby jeszcze wygrały „wygrany” mecz w Orenburgu? Ale nie, lepiej nie myśleć o tym. Lepiej skupić się na rozgrywkach ligowych, bo tu naprawdę można ugrać więcej. Na razie nasz zespół stoi trochę rozkrokiem. Dlatego trzy kwarty w spotkaniu z Widzewem Łódź wyglądały, jak wyglądały. Czwarta była jak na euroligowca przystało. Ciekaw jestem, jak będzie w niedzielę w meczu z Wisłą Kraków. To będzie mecz na szczycie, dwóch polskich zespołów grających na najwyższym szczeblu europejskich rozgrywek. Aczkolwiek bez radykalnych następstw. To tylko runda zasadnicza, prawdziwa zabawa zacznie się w play off.
* * *
Koszykarze Polskiego Cukru ostatnio - teoretycznie - dołują. Po znakomitym początku, w ostatnich sześciu meczach wygrali tylko raz. Na razie torunianie są na dziesiątym miejscu w tabeli i od szóstej lokaty dzieli ich tylko punkt. Niewiele. Ale trzeba trzymać czujność. Bo szybko można się zakopać tak, że wykopanie do pierwszej ósemki będzie niewiarygodnie trudne. Panowie Pierniki! Czuwaj! Jak harcerze.
* * *
Czytam, że Tomasz Gollob jedną nogę jest już w Unii Tarnów. I hasła - że klub zrobi znakomity marketingowy interes. I że to nadal najlepszy słup reklamowy w Polsce. I że zyska przy nim młodzież. I... zastanawiam się, co z tego było w Toruniu? Marketingowy interes? Chyba nie, bo sponsorów, patrząc na reklamy na Motoarenie, nie przybyło. Juniorzy? Hm, może lepiej pogadać z nimi samymi. A wyniki? Tu statystyki nie kłamią. Ale może w Tarnowie się uda. Już raz się udało. Tam ten zawodnik naprawdę powinien kojarzyć się z pięknym okresem i sukcesami. U nas - wręcz przeciwnie. To nie był ten moment, żeby go zatrudniać. I nie to miejsce (czyli - Toruń), chyba. Komuś trochę zabrakło wyobraźni, albo znajomości realiów. To fakt, że większa część trybun go zaakceptowała. Ale też... spora część jednak nie. Wynikami Gollob jej nie przekonał. Bożyszczem Torunia nie został. Ale do Tarnowa śmiało może wracać. Tam spalony nie jest, wręcz przeciwnie. Aczkolwiek trzeba przyznać - na swoje przez lata zarobił. Może jeździć słabiej, ale nazwisko, to nazwisko.
* * *
Tenisiści stołowi Energi Manekina walczą o awans do pierwszej szóstki, ale idzie im to ciężko. Mimo ostatniej wygranej z rzeszowianami. Z zapowiadanej walki o medal może zostać niewiele. Zapowiadana austriacko-chińska rewelacja jeszcze daje sobie jakoś radę, ale Paweł Chmiel to na razie pomyłka. A Konrad Kulpa - jak to młody - raz wygra, raz, a nawet dwa, przegra. Jeśli Chmiel się nie obudzi, to pozostaje ligowa szarzyzna. Aczkolwiek spadek nam nie grozi.
* * *
Za to kwitną siatkarki Budowlanych. W Gorlicach znowu wygrały. W pięciu setach. I co pisałem wcześniej? Że przy takim tegorocznym doświadczeniu w tie-breakach nie będą im się trzęsły ręce. I znowu się nie zatrzęsły... Oby tak dalej!
* * *
Ruszyliśmy z plebiscytem na Sportowca Torunia 2014. Wprawdzie to tylko zabawa, jak każdy tego typu plebiscyt (bo ciężko jest obiektywnie porównać osiągnięcia lotnika, żużlowca czy np. wioślarza z przedstawicielami gier zespołowych), ale od lat wzbudza on a u nas duże emocje. Sam jestem ciekaw, kto wygra tym razem. Bo o ile w niektórych przypadkach (np. drużyna, trener, Super Anioł) mniej więcej kandydaci są do przewidzenia, to w głównej kategorii zdecydowanego faworyta nie ma. Ale - na szczęście - to nie mój problem. To Wy, Szanowni Czytelnicy, zadecydujecie. Niech wygra najlepszy!