Do tych gabinetów lekarskich zostaniesz przyjęty bez żadnego skierowania. Gdzie dostaniesz się od razu?

Co do zasady skierowanie do lekarza specjalisty wystawia lekarz podstawowej opieki zdrowotnej. Tu można wymienić:

• Internistę,
• Pediatrę,
• Lekarza medycyny rodzinnej.

Oprócz nich jednak na taką możliwość mogą postawić lekarze innych specjalizacji.

W ramach NFZ specjalistyczne świadczenia medyczne są udzielane na podstawie odpowiedniego skierowania. Jednak pojawiają się tu określone wyjątki. W niektórych sytuacjach nie będziemy potrzebować konsultacji lekarskiej. Dotyczy to następujących specjalistów:

• Onkologa;
• Ginekologa i położnika;
• Psychaitry;
• Wenerologa;
• Dentysty.

Są sytuacje, w których nie mamy czasu na zdobycie odpowiedniego skierowania, a potrzebny specjalista tego wymaga. Tu na szczęście przepisy idą z pomocną dłonią. Okazuje się, że w sytuacjach nagłych, zagrażających życiu skierowanie nie jest wymagane nawet wtedy, gdy specjalista normalnie by tego wymagał. Pacjent jest przyjmowany do szpitala w trybie nagłym. Przyjęcie może dotyczyć samego szpitala, jak i szpitalnego oddziału ratunkowego.

Jak zostało zaznaczone to już wcześniej, do psychiatry nie potrzebujemy skierowania. Podobnie też nie ma takiej potrzeby, jeśli chcemy udać się na wizytę bez skierowania do psychologa. Również i tu NFZ wychodzi naprzeciw oczekiwaniom i potrzebom pacjentów. W kwestii problemów natury psychicznej nie trzeba skierowania:
Do lekarza psychiatry w tzw. trybie ambulatoryjnym. Dotyczy to również centrów zdrowia psychicznego.
Przy leczeniu uzależnienia;
Do szpitala psychiatrycznego lub też na oddział psychiatryczny w trybie nagłym, jeśli tak zdecyduje lekarz dyżurujący na izbie przyjęć.

Przepisy też wskazują na kilka typów schorzeń, w których przypadku nie musimy starać się o skierowanie do specjalisty. Dotyczy to osób:

• Zakażonych wirusem HIV;
• Chorych na gruźlicę;
• Z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
• Ze wskazaniem o koniecznej stałej lub długotrwałej opiece bądź pomocy – jeśli wynika to ze znacznie ograniczonej możliwości samodzielnej egzystencji oraz z konieczności ciągłego współudziału opiekuna dziecka w procesie leczenia, rehabilitacji oraz edukacji.
• Do 18. roku życia, jeśli mają stwierdzone ciężkie, nieodwracalne upośledzenie bądź chorobę nieuleczlaną.

Skierowania nie potrzebują również osoby, które chcą się dostać do specjalisty od uzależnień. To jednak dotyczy osób, które zgłaszają się w związku z uzależnieniem. Brak konieczności posiadania skierowania (jeszcze kilka lat temu było to konieczne) dotyczy również osób współuzależnionych:

• Osób spokrewnionych lub nie z osobą uzależnioną;
• Osób wspólnie zamieszkujących i gospodarujących z osobą uzależnioną, a także osoby, których stan psychiczny ucierpiał w związku ze związkiem emocjonalnym z osoba uzależnioną.

Jakie jeszcze grupy nie potrzebują skierowania do specjalisty? Tu można wymienić:

• Cywilne niewidome ofiary działań wojennych;
• Inwalidów wojskowych, wojennych, kombatantów oraz osoby represjonowane;
• Działaczy opozycji antykomunistycznej, a także osoby represjonowane politycznie;
• Uprawnieni żołnierze lub pracownicy, którzy nabawili się urazów oraz chorób podczas wykonywania zadań poza granicami kraju;
• Weteranów poszkodowani podczas wykonywania zadań poza Polską;
• Osoby deportowane do pracy przymusowej, a także osadzone w obozach pracy III Rzeszy i ZSRR.

W galerii przygotowaliśmy zestawienie specjalistów, którzy przyjmują pacjentów ze skierowaniem. Wyjątkiem są konkretne osoby/przypadki opisane powyżej:

Zobacz wideo: Tak wyglądają teraz kontrole zwolnień lekarskich. Oni są na celowniku ZUS